W związku z coraz bardziej rosnącymi potrzebami edukacyjnymi w zakresie resocjalizacja i profilaktyka społeczna w środowisku otwartym mieszkańców regionu kujawsko-pomorskiego, uczelnia planuje również uruchomienie kolejnej specjalności w wyż.wym. zakresie. Na obecnym rynku wzrosło bowiem znaczenie zagadnień związanych z resocjalizacją i profilaktyką społeczną, powstało również szereg nowych uwarunkowań zarówno prawnych, jak i środowiskowych, dotyczących konieczności uwzględnienia aspektów związanych z profilaktyką różnych zagrożeń w środowisku społecznym. Obecne realia rynku wymuszają konieczność diagnozowania, analizowania i rozwiązywania problemów społecznych. Koniecznością stało się zdobycie nie tylko wiedzy, ale przede wszystkim umiejętności związanych z właściwą diagnostyką i profilaktyką społeczną w szeroko rozumianym środowisku resocjalizacyjnym otwartym. Stąd też uczelnia oferuje studiowanie specjalności w wyż.wym zakresie proponując przedmioty związane m.in. ze współczesnymi tendencjami w profilaktyce i resocjalizacji, współczesnymi teoriami uzależnień, wsparciem i pomocą rodzinie zagrożonej, współpracy instytucjonalnej w resocjalizacji i profilaktyce, budowania współczesnych programów profilaktycznych. Kładzie również nacisk na poznanie kwestii związanych m.in. z kształtowaniem podejść skoncentrowanych na warsztat praktyczny czy z mediacjami i negocjacjami w sytuacji kryzysowej. W opinii uczelni, stanowi to niezbędny warunek wykształcenia umiejętności i kompetencji dotyczących konieczności zwiększenia świadomości społecznej mieszkańców regionu, dążąc do eskalacji procesu resocjalizacyjnego w kierunku profilaktyki społecznej. Kolejnym argumentem przesądzającym o konieczności kształcenia w zakresie resocjalizacji i profilaktyki społecznej w środowisku otwartym jest fakt, iż skala osób nieprzystosowanych społecznie jest coraz większa, więc w obecnych czasach, podejmowanie oddziaływań resocjalizacyjnych stało się nie tylko wyzwaniem, ale i koniecznością, natomiast skuteczność działań profilaktycznych ocenia się, uzależniając ją od ścisłej współpracy z przedstawicielami instytucji działającymi w środowisku lokalnym.

Absolwent studiów I stopnia na kierunku resocjalizacja ze specjalnością resocjalizacja i profilaktyka w środowisku otwartym zostanie przygotowany do podejmowania oddziaływań resocjalizacyjnych wobec osób nieprzystosowanych społecznie, jak również do realizacji działań profilaktycznych we współpracy z przedstawicielami instytucji działającymi w środowisku lokalnym. Absolwent specjalności będzie posiadał wiedzę z zakresu: współczesnych tendencji w oddziaływaniach profilaktycznych i resocjalizacyjnych w środowisku otwartym, współczesnych teorii uzależnień, specyfiki działań profilaktycznych, zasad budowania różnych rodzajów programów profilaktycznych, zasad budowania resocjalizacyjnych programów penitencjarnych, specyfiki współpracy w obszarze profilaktyki, jak i resocjalizacji z wybranymi instytucjami reprezentującymi środowisko lokalne, jak również w zakresie wykorzystania narzędzi wsparcia rodzinie zagrożonej czy też technik mediacji i komunikacji w sytuacji kryzysu. Nabędzie umiejętności zastosowania wiedzy teoretycznej w sytuacjach praktycznych, związanych z działaniami resocjalizacyjnymi, profilaktycznymi, pomocowymi, rozpoznawania podstawowych zagrożeń społecznych i diagnozy potrzeb wybranych grup społecznych, przygotowania programów profilaktycznych adresowanych do różnych grup odbiorców, w tym do rodziny zagrożonej, tworzenia resocjalizacyjnych programów profilaktycznych, dokonywania oceny działań o charakterze profilaktycznym, pomocowym w kontekście ich celowości i efektywności, w zakresie wykorzystywania w praktyce narzędzi pracy terapeutycznej, praktycznego wykorzystywania technik mediacyjnych i negocjacyjnych w sytuacji kryzysowej.

Absolwent zostanie przygotowywany do pracy w placówkach resocjalizacyjnych otwartych:

• w instytucjach wychowawczych, poprawczych, resocjalizacyjnych oraz instytucjach zajmujących się działalnością profilaktyczną,
• w młodzieżowych ośrodkach socjoterapii,
• w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych,
• w schroniskach dla nieletnich,
• w służbach prewencji Policji,
• w policyjnej izbie dziecka lub w zespole ds. nieletnich i patologii,
• w organizacjach pozarządowych, zwłaszcza tych, które prowadzą statutową działalność w obszarze profilaktyki i resocjalizacji